Puur Joost

Dit is waarom puur werkt voor Joost

Hoe verliepen je eerste dagen bij Pure Energie?

De eerste dagen was het pionieren, een term die je nog vaak hoort op kantoor. Er lag veel werk maar hoe we dat precies gingen aanpakken was nog niet duidelijk. Mijn focus lag op energie voor de zakelijk markt. Vanuit de sport had ik een netwerk opgebouwd en had ik wat ingangen bij bedrijven, bijvoorbeeld bij de Rabobank. Zonder draaiboek ging ik bellen, afspraken maken en op de koffie. Mijn eerste klant? Dat is wel een leuk verhaal. Dat is de bouwer van een prachtige website: www.joostposthuma.nl!  De eerste contracten maakte ik zelf nog in Word. We waren met 30 collega’s. Inmiddels zijn we vijf keer zo groot. Als je ziet waar we nu staan dan kun je wel zeggen: die zijn in alle opzichten gegroeid.

Toch nog even over die sportcarrière, hoe was dat?

Een heel bijzondere tijd. In totaal reed ik vijf keer de Tour de France, twee keer de Ronde van Spanje en tientallen klassiekers. In mijn profjaren leefde ik uit de koffer zoals ze dat zeggen. Tussen de koersen door ben je op trainingskampen in het buitenland en heel weinig thuis. Je mist een sociaal leven en belangrijke mijlpalen zoals de verjaardagen van vrienden en familie. Toen ik vader werd, begon dat toch wel te knagen. Daarom besloot ik eind 2012 een punt te zetten achter dit hoofdstuk.

Je ruilde je fiets in voor een laptop, wat doe je daar nu precies mee?

Waar ik tien jaar geleden vooral druk was met klanten bellen en contracten afsluiten, zijn mijn werkzaamheden nu meer verschoven naar ‘de specials’ zoals ik dat zelf noem. Zeg maar de ingewikkeldere klanten met een speciale vraag. Denk aan grotere bedrijven met meerdere vestigingen die speciale duurzaamheidseisen hebben. Ik kijk hoe ik ze kan verbinden aan onze wind- of zonneparken, maar ook op welke andere manieren wij kunnen helpen met het verduurzamen van hun bedrijf.

Mijn plek binnen de organisatie is daarin ook uniek. Ik verbind verschillende afdelingen aan elkaar. Ik werk voor de energieleveringstak maar ik werk ook met de collega’s die zich bezighouden met onze duurzame energieprojecten, zoals wind- en zonneparken en grootschalige batterijen in Nederland. Om dat te kunnen doen heb ik ook stappen moeten zetten. Toen ik net binnenkwam had ik een vrij directe communicatiestijl. Dat kwam vanuit de sport, daar zeg je elkaar direct waar het op staat. Dat is even slikken en dan kun je samen door. In het bedrijfsleven is de omgangsvorm vaak iets voorzichtiger kwam ik achter. Dat was even wennen voor mij én ook zeker voor de collega’s.

Heb je je verder aan moeten passen?

Nee hoor! Je kan hier echt jezelf zijn. Ik ben wie ik ben en dat leerde ik ook al snel. Die vrijheid heb je nodig om je werk leuk te blijven vinden. Er is altijd ruimte voor humor. Daar ben ik ook wel van. Van nature ben ik ook erg nieuwsgierig en zit ik vol doorzettingsvermogen. Ik geef niet snel op. Dat deed ik niet in de sport en ook niet in mijn huidige werk. Ik laat pas los als ik echt een duidelijke “nee” krijg te horen. In zekere zin kan ik dus nog altijd niet tegen mijn verlies, zelfs niet als het gaat om het sluiten van een contract. Die successen die daaruit voortkomen vieren we samen, dat geeft energie om door te gaan en nieuwe hoogtes aan te tikken. Net als in de sport dus eigenlijk.

Die sportman zit nog steeds in je dus, hoe merk je dat verder?

Ik sport nog steeds wekelijks. Minder op de fiets, ik ben juist overgestapt op hardlopen. Daarin ben ik ook fanatiek. Ik loop marathons. Afzien en mezelf uitdagen kan ik nog steeds. Meer heel eerlijk… die persoonlijke records loop ik inmiddels niet meer. Een beetje pijnlijk is dat wel!

Verder hebben mijn kinderen inmiddels het stokje overgenomen. Zij sporten alle drie. In het weekend ben taxichauffeur en moedig ik ze aan. Van het voetbalveld naar de atletiekbaan, door naar de paardenbak en weer terug. Daar krijg je je weekend wel mee vol. Stiekem mooi om te zien dat de geschiedenis zich herhaalt: mijn ouders waren vroeger mijn chauffeur, nu is de volgende generatie aan zet.